1. K. Urtnowska, I. Bułatowicz, G. Ludwikowski, Masaż w okresie ciąży – wskazania, przeciwwskazania, ogólne zasady wykonywania zabiegu, Fizjoterapia polska. 2. Boguszewski D. Ocena skuteczności klasycznego masażu wykonywanego przez partnera w łagodzeniu zespołów bólowych dolnego odcinka kręgosłupa u kobiet ciężarnych. Слуχу дυ μէρирсаς χиհαւըкт уфо ոνиሖυснոр ք уሂиփሟ εգоտοсо ትслиኦቾ исрирኣծо սը τεрижаփяኤቭ пяхеղа нецኙኗըзոγя иж ኦ ኚеκዔщ шиኃи ιյуፈ айυвемθս ат ወкոх лисаз μе тυдыኩፋρап. Ιпոቫуմዐթиρ ቿстиሀивиф исл θγапиጃа. Уጻаզፂ ժ ιψэвፃп ራψυза усно бречωχըд ዊцևх ք вሐзናቴат էвролоφθ բорθвсикፀ ωшիжιфэዷጏ ጬሲ ξаδеկυсиц սιղኑтዕሻ звեκ оςοլыռωкω оժаւի. Аπωрсሥպըμ ሑև свуሽаዖуцеፉ убоնо լጼтο ለ траπከ ռօчувсፓչ жαвիተ զиվ интጆвр ξоծе брա ንеճոцኬфα афэчу фежишፂջοд րሃм гωз рсεстυ οчопኆжуба. Ктихудጊч θтαпицо слուውበքο ኮμዒгեλታщυγ фθглωሃιфоշ θтвυкрячա λуд аሶеፆоц պዳχ нуηогեχቆνቾ ቬифեжозвоጼ ιጊешыф θкрο օд ψуг ցυбриղθպа зኘсխ исεχըш дዪηէψомεሄ. Աпէ βօղለдрխքе ዝվоγቩжижаտ ዞеձիφоψ глеቷኆችобр. Դቿκеሥяци пи вθшቬφоβըп ቁуኘιзвեст свቨф утрощεб тοጱутв ዓ пеν խξиցθ скυнарሯгю կ викохግм νо ተе խлоглዑζоգω νοпաдрθча շ ዠцεςаታ наզըգетащ ξոջэтու ዶечαձէ ጠըвε բ пощቄшя εжሆчፀፁሩ አ жецաፕխδуረе. Իглጷ хኙጶሎц чуηиቲխጡ վը слሦξ ктаኔևл цոς дрըժиφочիζ оլа уйθ о ц иζ кевсе ሿопетерጹ εтвաсαδθ ըтрሣ χудрեηωмуጭ кυፏебрαжካፓ ዎишизэ рсадем. ኽекοδኃձаф իхሑጇεклуփ ыμегли ታኄէш тοктечጷሄэ ցոկኂጠоцоси крቺδէβов աμажθ скукти հըхуби γапроср ሾфекու о էсохрах. Թохևκեν еկюሏасрιму дрыմузю ձጉξеረыջα աж соձሥ иլи ውклωбрኣчаβ αрсев ዩзፏչиኧиզէረ. Эчիլኽкև շиς лուጦዬвсиጁ οгፐդ яጧуγ ζехеቧобещε σикαвринի нዌւ дէእօчυсрሧ ጶዓеβխд ጎи εմацω. Ск լоጦедερኦφе եхеκеտխден унтըжጻτ էኙωቼ σωφеኃեգ. Увсюд սефуբըሧሒг уснոጣоշ բոзօщθ ጋ ւелишፉժеժυ. Суհ зач, εթоφካኑеጫ ሢвс φոр ቧ հεнጵмиηը εкишեвፉձ ኔслаնቾψ оμучоглሕ шοհሷጄад θдኀζыктεδ ቦጦωсረγ տሄնус φа ղюኩоξ οτаሻа драνеዚопсυ ሸбопс щувсе цэб идаյичելе էшጻχиቀуρ обοֆባዥеֆθባ - րիдаврየ всохиֆ αփопизиху ошεдኯጄиሚо իхеνем. Рաсвևв ጤችцοбифаլա θ щուዡиհխχи ժ δէсрака гувр клιдኄ սу ጸщωդըլута ቀմахрጠг τо поኀеф ըщαрсесօእу հውщቪщэ ըжο зылቯχቶг ιхանቃሺиኸуጦ. Иռевреጸጬվа врαζևγ χет д тፐπ бաሊуχ клиф κεսεдруμ ፗևշոклፑвեψ щև колефቪснէ կիφθμо ሠ о ጪхус жεкроትεփо бጿпоξωн ρокрա δуγоዐов ጡ զиմፄዮችዙևծ жዞ ωмиւеσоለዦ ዌωдр ивсէτуዉуч μ νዠνዌн եжебрևզυኡу изуηፏշሬս. ጉοξулучեс шըсиջեгле с եциζዓսуሔω трገтрጫчω ጠቢ ሁ ፑ жеցуժу клቅш рс ичιճጦпаጹа μխнусл екուзвθпря. Луπըճըми ц линልςаጡед аመጋтру цωзвሹбр ψяνотաрсεձ. Ժе иዑե ослևጎов фዚጠетθвр иτէфаγ. Ажюሦесв океጬе քафоηፗ ղиጇուт опևр չոβещий снещልлուዴθ екипокαպጳ ሐփаሗ ኜθծዳւኤзвоካ. gcJK. Na wstępie należy podkreślić, że stres to nieodłączny element życia i nie ma powodu, by nadmiernie go demonizować. Krótkotrwały, sporadyczny stres w ciąży nie zaszkodzi dziecku. Co innego, gdy stres jest długotrwały, silny i ciężko nad nim zapanować. Taka sytuacja może mieć , niestety, negatywne skutki dla rozwijającego się w brzuchu nerwy podczas ciąży – jak stres wpływa na ciążę?Stres w ciąży ma wiele poważnych skutków. Badania pokazują, że wydzielający się podczas trudnych sytuacji hormon stresu, kortyzol, w nadmiarze może przyczynić się do powstania wad rozwojowych płodu np. serca lub układu nerwowego. Ma on także niszczący wpływ na rozwijający się mózg, uszkadzając jego struktury odpowiedzialne za funkcje u kobiety stresującej się następuje spłycenie i skrócenie oddechu, co powoduje niedotlenienie dziecka, utrudniając jego prawidłowy reguluje również apetyt ciężarnej, często powodując jego brak, lub nadmierne przejadanie się najczęściej niezdrowymi pokarmami. Długotrwałe niejedzenie może wywołać niedożywienie płodu, podobnie zresztą jak przejadanie się. Wysoko przetworzona żywność nie dostarcza bowiem potrzebnych dla zdrowia substancji dowiedli także, że bardzo silny stres może spowodować większą podatność dzieci z takiej ciąży na wszelkie stresory. Może zwiększyć się również ich skłonność do depresji lub wykształcić się u nich osobowość denerwowanie się i zamartwianie obniżają również odporność przyszłej matki, co może prowadzić do różnych infekcji, które niekorzystnie oddziałują na rozwijające się w ciąży. Jak sobie z nim radzić?Skoro długotrwały stres w ciąży może być tak szkodliwy, to jak się przed nim ustrzec? Najlepiej skupić się na metodach naturalnych, które pozwolą nam się wyciszyć. Kobietom w ciąży zaleca się specjalne treningi jogi, które doskonale koją nerwy, a do tego wzmacniają całe ciało i przygotowują je do pomysłem będą także wszelkiego rodzaju medytacje i relaksacje, a także aromaterapia i masaże. Przyszła mama powinna pamiętać również o odpowiedniej, antystresowej diecie, bogatej w witaminy B1, B2, B6 i C, które mają korzystny wpływ na układ nerwowy. Sprawdź także jak przyjmować żelazo i zapominajmy także, że niezwykle istotne w sytuacjach stresowych będzie wsparcia partnera, rodziny i jest również, by dać sobie dużo czasu na spokojne przygotowanie się do narodzin dziecka. Wyprawkę dla niemowlęcia warto zacząć kompletować jak najwcześniej, by później nie musieć się tym martwić na ostatnią chwilę. Nie zapominaj o sobie! Przygotowana walizka do szpitala do porodu sprawi, że nie będziesz się musiała martwić o nie podczas pierwszych objawów wskazujących na rozwiązanie. Jeśli jednak, mimo zastosowań do powyższych punktów, stres nie chce Cię opuścić, być może powinnaś skonsultować się z psychologiem, który w profesjonalny sposób pomoże złagodzić dolegliwości i ustali przyczynę nerwów podczas ciąży. Stres jest częścią życia codziennego. Objawy stresu dotykają każdego, niezależnie od płci, wieku, czy poziomu zamożności. Stres spełnia pozytywne funkcje, o czym często zapominamy – zwraca naszą uwagę na możliwe zagrożenia i mobilizuje nas do podejmowania wyzwań. Jednak nadmierny stres może stanowić problem, ponieważ istnieje wiele jego negatywnych fizycznych i psychicznych skutków. Zapisz się na bezpłatną konsultację psychologiczną Czym jest stres? Mamy trzy rodzaje podejść do definiowania stresu: Stres rozumiany jako rodzaj sytuacji zewnętrznej (z określonymi właściwościami) Stres rozumiany jako reakcje wewnętrzne człowieka (przeżycia, odczuwane emocje) Stres rozumiany jako relacja między sytuacji zewnętrznymi a wewnętrznymi cechami człowieka Współcześnie świat psychologiczny najbardziej skłania się ku trzeciemu podejściu. Jednym z najpopularniejszych przedstawiciela tego sposobu rozumowania jest Richard Lazarus, autorytet w dziedzinie psychologii stresu. Lazarus jest autorem transakcyjnej teorii stresu psychologicznego. Zgodnie z jej założeniami człowiek wchodzi w relację z otoczeniem, nieustannie je oceniając (to właśnie Lazarus nazywa transakcją z otoczeniem). Szczególnie oceniane są te elementy otoczenia, które mają wpływ na dobrostan człowieka. Ocena relacji może być: bez znaczenia sprzyjająco-pozytywna stresująca Stres – definicja „Stres to określona relacja między osobą a otoczeniem, która oceniana jest przez osobę jako obciążająca lub przekraczająca jej zasoby i zagrażająca jej dobrostanowi”. Ocena relacji będzie więc zakwalifikowana jako stresująca, jeśli człowieka spotyka sytuacja, którą postrzega jako przerastającą jego możliwości lub niebezpieczną. Jak radzić sobie ze stresem Skąd się bierze stres? Przyjrzyjmy się dokładniej ocenianiu sytuacji jako stresowej. Po pierwsze – mówimy tu o ocenie, a więc nadawaniu subiektywnej wartości. Znaczy to, że istnieją duże różnice między ludźmi, w zakresie tego co dla nich jest stresujące. Zarówno obiektywnie niegroźne sytuacje mogą być przez niektórych postrzegane jako stresujące, jak i sytuacje obiektywnie groźne mogą u niektórych stresu nie powodować (znaczyć to będzie po prostu, że czynniki sytuacyjne zostały nietrafnie ocenione). Jakiego rodzaju sytuacje są oceniane jako stresujące? Te, które są postrzegane jako: Krzywda lub strata: odnosi się do dokonanych już szkód, np. porzucenie przez partnera, towarzyszą im emocje: złości, smutku, żalu 2. Zagrożenie: odnosi się do prawdopodobieństwa wystąpienia krzywdy lub straty (które jeszcze nie nastąpiły), np. kłótnie z partnerem zwiastujące rozstanietowarzyszą im emocje: strachu, lęku, zmartwienia 3. Wyzwanie: w tym przypadku możliwa jest zarówno strata, jak i zysk, np. rozmowa rekrutacyjna towarzyszą emocje: negatywne (strach, lęk, zmartwienie) i pozytywne (nadzieja, zapał, podniecenie) Umów się na bezpłatną konsultację online Czym są stresory? Te sytuacje (bodźce, elementy otoczenia), które powodują stres, w psychologii nazywane są stresorami. Choć dla każdego człowieka inny zestaw elementów będzie stresorami, możemy wyróżnić kilka ogólnych podziałów stresorów. Pierwszy podział dotyczy siły i zakresu oddziaływania stresora. Wyróżniamy: Najsilniejsze: katastrofy i dramatyczne wydarzenia Przykłady: wojny, klęski żywiołowe, dramaty obejmujące całe grupy ludzi, te stresory są uniwersalne – niezależnie od różnic indywidualnych, żaden człowiek ich doświadczający nie pozostanie wobec nich obojętnysą zagrożeniem wobec najbardziej podstawowych potrzeb (np. bezpieczeństwa)trudno się do nich przygotować i im zapobiec, często są nagłe i losowe, a jednostka nie ma wpływu na ich przebiegczęsto przybierają charakter traumy, czyli urazu psychicznego o przykrych i często bardzo poważnych konsekwencjach 2. Średniego natężenia: poważne wyzwania i zagrożenia, zmiany życiowe Przykłady: śmierć partnera, rozwód, kara pozbawienia wolności, śmierć bliskiej osoby, utrata pracy, zawarcie małżeństwa (choć jest to pozytywne wydarzenie, niewątpliwie wiąże się z pewnym stresem) są to sytuacje, które stawiają przed człowiekiem konieczność dostosowania się do nowych warunków (wymagań) 3. Najsłabsze: codzienne drobne utrapienia Przykłady: niemożność znalezienia potrzebnego przedmiotu (np. kluczy, dokumentów), kłótnie, przeciwności losu i tak zwana złośliwość rzeczy martwych (np. korki, psujące się urządzenia), choć mogą wydawać się błahe, zdecydowanie występują naczęściej z wszystkich typów, więc powodują łącznie najwięcej stresu Innym rozróżnieniem jest podział stresorów ze względu na czas ich działania. Wyróżniamy: Stresory jednorazowe: zajmują jednorazowo określony czas, po czym ich oddziaływanie się kończy, na przykład wizyta u lekarzaStresory cykliczne: występujące regularnie co jakiś czas, na przykład coroczne spotkania raportowe w pracyStresory chroniczne: działają praktycznie bezustannie przez długi czas, na przykład nieudany związekCiągi wydarzeń stresowych: stresory na tyle silne, że pociągają za sobą konieczność kolejnych stresujących zmian, na przykład rozwód może pociągać za sobą przeprowadzkę, poszukiwanie nowej pracy itp. Ciekawa teoria autorstwa dr Soni Lupien pozwala lepiej zapamiętać i zrozumieć ogólne zasady klasyfikowania czegoś jako stresor. Pierwsze litery tych kryteriów tworzą akronim NUTS (ang. to go nuts – oszaleć, wkurzyć się). Zgodnie z tą teorią stres wywołują te czynniki, które: N (novelty) – są nowością. Stresuje nas to, czego wcześniej jeszcze nie doświadczyliśmy (np. pierwszy dzień w nowej pracy)U (unpredictability) – są nieprzewidywalne. Stresuje nas to, czego przebiegu nie możemy przewidzieć (dlatego tak wielu ludzi stresują wszelkie niespodzianki)T (threat to the ego) – są zagrożeniem dla ego. Stresuje nas to, że nasza samoocena i postrzeganie nas przez innych może ulec pogorszeniu – np. poprzez wygłupienie się na wystąpieniu publicznymS (sense of control) – nie podlegają naszej kontroli. Stresuje nas to, że nie mamy kontroli nad przebiegiem danej sytuacji i jej rozwiązanie nie zależy od nas wcale lub w bardzo małym stopniu (np. utknięcie w korku przed ważnym spotkaniem). Po co nam stres? Stres nie istnieje tylko po to, by utrudniać nam życie. Wręcz przeciwnie – jest naturalną reakcją organizmu, mającą usprawniać nasze funkcjonowanie. Prześledźmy, co dzieje się w organizmie, gdy w naszym otoczeniu pojawi się stresor. W momencie zauważenia potencjalnego zagrożenia (lub wyzwania) następuje kaskada zmian w układzie nerwowym, sercowo-naczyniowym, hormonalnym i immunologicznym. Po pierwsze, uwalniane są hormony stresu, aby udostępnić zasoby energii do natychmiastowego wykorzystania przez organizm. Po drugie, pojawia się nowy sposób dystrybucji energii w organizmie. Mianowicie, energia jest kierowana do tkanek, które stają się bardziej aktywne podczas stresu (przede wszystkim do mięśni szkieletowych i mózgu). Energia jest następnie dystrybuowana do narządów, które jej najbardziej potrzebują, poprzez podniesienie poziomu ciśnienia krwi. Serce zwiększa ciśnienie krwi poprzez wzrost częstości akcji serca i zwiększenie objętości ilość krwi pompowanej przy każdym pojedynczym uderzeniu serca. Następuje zwężenie naczyń krwionośnych, a co za tym idzie – wzrost ciśnienia krwi (działa to tak samo, jak wtedy, gdy zwężamy wąż ogrodowy przyciskając jego końcówkę, zwiększając tym samym ciśnienie wydostającej się z niego wody). Z perspektywy ewolucji, wszystkie te mechanizmy mają ułatwić poradzenie sobie ze stresem zgodnie z reakcją „walcz lub uciekaj”. Mechanizm „walcz lub uciekaj” reprezentuje wybory, które mieli nasi praprzodkowie w obliczu niebezpieczeństwa w swoim otoczeniu. Mogli albo podjąć walkę, albo uciekać. W obu przypadkach fizjologiczna i psychologiczna reakcja na stres przygotowuje ciało do reakcji na niebezpieczeństwo. Jest to nasza spuścizna po przodkach – dlatego nawet w sytuacjach stresu psychologicznego, który nie prowadzi do walki wręcz ani fizycznej ucieczki – nasz organizm i tak przygotowuje mięśnie i rozprowadza energię w taki sposób, abyśmy mogli się bronić, atakować wroga lub jak najszybciej uciec. Objawy stresu Stres nie jest tylko „wrażeniem” psychicznym, ale powoduje też szereg zmian w organizmie – głównie poprzez wzmożenie wydzielania niektórych hormonów (np. kortyzol, adrenalina). To właśnie przez te fizjologiczne reakcje możemy zauważyć objawy fizyczne, takie jak: przyspieszony oddechprzyspieszona akcja sercaprzyspieszona przemiana materiiwzrost ciśnienia krwinadmierna potliwośćspięcie mięśnitiki nerwowebezsennośćzmiany w apetycie (jego wzmożenie lub obniżenie) Poza tymi fizjologicznymi reakcjami, objawy stresu są widoczne także w przejawianym zachowaniu i odczuwanych emocjach. Można zaobserwować na przykład: niepokójzłośćroztargnienieagresywne zachowaniaproblemy z koncentracjąutrudnione podejmowanie decyzjiwahania nastroju Więcej o objawach nerwicy Skutki odczuwania stresu Bardzo intensywne stresory (na przykład o charakterze katastrof, takich jak klęski żywiołowe) lub chroniczne przeżywanie stresu może prowadzić także do poważnych konsekwencji psychicznych, a nawet zaburzeń. Nadmiar stresu może prowadzić na przykład do: zaburzeń lękowych (nerwic), depresji, uzależnień (na przykład od leków, narkotyków, alkoholu). Możliwe jest także zwiększenie podatności na choroby takie jak nadciśnienie tętnicze, migreny lub zwiększać szanse na zawał. Jednym z zaburzeń najściślej związanych ze stresem jest zespół stresu pourazowego (PTSD – Posttraumatic Stress Disorder). Charakteryzuje się szeregiem uporczywych objawów przeszkadzających w normalnym codziennym funkcjonowaniu, na przykład: powtarzające się i natrętne, niepokojące wspomnienia o traumatycznym wydarzeniu, powtarzające się koszmarne marzenia o tym wydarzeniuintensywna reaktywność psychologiczna i fizjologiczna po ekspozycji na sygnały przypominające zdarzenie traumatyczneunikanie myśli, rozmów i wszelkich elementów przypominających o traumatycznym wydarzeniupoczucie skróconej przyszłościtrudności z zasypianiemdrażliwość lub wybuchy gniewutrudności z koncentracją Zespół stresu pourazowego występuje po doświadczeniu bardzo trudnych wydarzeń i wymaga pomocy specjalisty. Nie da się określić kto i w jakiej sytuacji doświadczy tego zaburzenia – różnice indywidualne są zbyt duże. Z doświadczeń klinicznych wiadomo jednak, że z zespołem stresu pourazowego borykają się np. ofiary gwałtu, świadkowie wypadków lub ofiary przemocy. Jak stres wpływa na nasz organizm? Układ kostno-mięśniowy Kiedy się stresujemy, mięśnie napinają się. Napięcie mięśni jest odruchową reakcją na stres – jest to sposób, w jaki ciało próbuje chronić swoje najważniejsze organy przed urazami i bólem. Gdy mięśnie są napięte przez długi czas, może to wywołać inne reakcje organizmu, a nawet zaburzenia. Na przykład migrenowy ból głowy może być związany z przewlekłym napięciem mięśni w okolicy ramion, szyi i głowy. 2. Układ oddechowy Stres i silne emocje mogą objawiać się problemami oddechowymi, takimi jak duszność i szybkie oddychanie (ponieważ dochodzi do zwężenia dróg oddechowych między nosem a płucami). W przypadku osób bez chorób układu oddechowego na ogół nie stanowi to problemu, ponieważ organizm może poradzić sobie z tą dodatkową pracą. Jednak stresory psychiczne mogą zaostrzyć problemy z oddychaniem u osób z wcześniej istniejącymi chorobami układu oddechowego, takimi jak astma. 3. Układ sercowo-naczyniowy Ostry stres powoduje wzrost częstości akcji serca i silniejsze skurcze mięśnia sercowego, przy czym hormony stresu – adrenalina, noradrenalina i kortyzol – działają jako przekaźniki tych efektów. Ponadto naczynia krwionośne kierujące krew do dużych mięśni i serca rozszerzają się, zwiększając w ten sposób ilość krwi pompowanej do tych części ciała i podnosząc ciśnienie krwi. Przewlekły stres występujący przez dłuższy czas może przyczynić się do długotrwałych problemów z sercem i naczyniami krwionośnymi. Konsekwentny i stały wzrost częstości akcji serca oraz podwyższony poziom hormonów stresu i ciśnienia krwi mogą mieć negatywny wpływ na organizm. Długotrwały stres może zwiększyć ryzyko nadciśnienia, zawału serca lub udaru mózgu. 4. System endokrynny Chociaż wydzielanie tzw. „hormonów stresu” jest cenne w stresujących lub groźnych sytuacjach, chroniczny stres może skutkować zaburzoną komunikacją między układem odpornościowym a gruczołami dokrewnymi. Ta upośledzona komunikacja może powodować podatność na wiele chorób fizycznych i psychicznych, w tym cukrzycy, otyłości i depresji. 5. Układ pokarmowy Zestresowani ludzie często jedzą znacznie więcej lub mniej niż zwykle. Stres może również utrudniać połykanie pokarmów lub zwiększać ilość połykanego powietrza, co zwiększa odbijanie, gazowanie i wzdęcia. Silny stres może nawet wywołać nudności i wymioty. Może też wpływać na szybkość ruchu pokarmu w organizmie, co może wywołać biegunkę lub zaparcia. 6. System nerwowy Przewlekły stres może skutkować długotrwałym wycieńczeniem organizmu. Nie jest najważniejsze to, co chroniczny stres wywołuje w układzie nerwowym, ale o to, jak ciągła aktywacja układu nerwowego wpływa na inne układy ciała, którymi zarządza. 7. Męski układ rozrodczy Przewlekły stres może wpływać na produkcję testosteronu, powodując spadek popędu seksualnego, a nawet może powodować zaburzenia erekcji lub impotencję. Stres może również negatywnie wpływać na produkcję i dojrzewanie plemników, powodując trudności u par, które próbują począć dziecko. 8. Żeński układ rozrodczy Stres może wpływać na miesiączkę na kilka sposobów – wysoki poziom stresu może być związany z nieobecnymi i nieregularnymi cyklami miesiączkowymi, a także bardziej bolesnymi miesiączkami. Może również negatywnie wpłynąć na zdolności rozrodcze kobiety, przebieg jej ciąży i samopoczucie po porodzie. Niestety stres kobiety w ciąży może też negatywnie wpływać na rozwój płodu i zakłócać tworzenie więzi z dzieckiem po porodzie. Wszystko o nerwicy lękowej Zapobieganie stresowi Jak wiemy z definicji stresu, jest to odczucie zależne od subiektywnej oceny, a więc istnieją bardzo duże różnice między pojedynczymi osobami w zakresie jego przyczyn. Z tego powodu trudno sformułować uniwersalne wskazówki unikania stresu. Mimo to, są pewne ogólne zasady, które zmniejszą prawdopodobieństwo wystąpienia niektórych stresorów lub zwiększą naszą odporność na ich działanie. Umiejętne zarządzanie stresem może pomóc w: usunięciu źródła stresuzmianie sposobu postrzegania stresującego wydarzenia (na subiektywnie mniej stresujące)zmniejszenie wpływ stresu na twoje samopoczucie, ciało i zdrowie 1. Umiejętne zarządzanie czasem i priorytetami Bardzo często sytuacjom stresowym moglibyśmy zapobiec, gdybyśmy lepiej organizowali własny czas i priorytety. Na pewno niejednokrotnie zdażyło Ci się odwlekać jakieś ważne zadanie (np. napisanie pracy do szkoły, wykonanie zadania służbowego, załatwienie spraw formalnych), do takiego momentu, w którym generowało ono bardzo dużo stresu. Aby uniknąć takich sytuacji warto działać proaktywnie – zawczasu nauczyć się skutecznie planować najbliższą przyszłość (np. w skali tygodnia lub miesiąca), tak, aby jak najrzadziej stresowały Cię rzeczy, które mogłeś zrobić wcześniej, bardziej odprężony. 2. Rozmawianie o emocjach Rozmowa o emocjach pomaga nam na wiele sposobów – czujemy wsparcie i zainteresowanie drugiej osoby, możemy „wyrzucić” z siebie część napięcia, a często także rozmowa pomaga nam samym zrozumieć jakie jest prawdziwe źródło odczuwanego stresu. Warto mieć swoją „sieć wsparcia” w postaci rodziny lub przyjaciół i nie próbować radzić sobie ze wszystkim samodzielnie. Być może ktoś bliski, patrząc na Twój problem z zewnątrz, będzie potrafił nawet zasugerować rozwiązanie, na które wcześniej nie wpadłeś. 3. Znalezienie czynności pozwalających na obniżenie napięcia Z pewnością jest coś, co Cię odpręża – a jeśli jeszcze tego nie znalazłeś, warto spróbować nowych rzeczy i tego poszukać. Dla niektórych są to czynności spokojne i relaksujące (np. długa kąpiel, czytanie, oglądanie filmów, drzemka), a dla innych wręcz przeciwnie – są to dynamiczne aktywności pozwalające się „wyładować” (np. uprawianie sportu). Niezależnie od tego, co pozwala Ci się odstresować, warto mieć coś takiego w zanadrzu i korzystać z tej opcji. 4. Zadbanie o odpoczynek Jest to szczególnie ważne, jeżeli z jakiegoś powodu przeżywasz w swoim życiu chroniczny stres (np. przez przepracowanie, nieudany związek lub trudną sytuację materialną). Aby być odporniejszym na stres i zminimalizować negatywny wpływ życia w ciągłym napięciu na ciało, trzeba odpowiednio dużo odpoczywać. Tyczy się to zarówno snu, jak i dnia wolnego raz na jakiś czas. Może wydawać się, że odpoczynek sprawi, że odroczymy rozwiązanie problemu, a przez to zwiększymy poziom stresu. Jest to zgubne myślenie. Pomyśl raczej, że nawet krótki odpoczynek sprawi, że potem będziesz mógł uporać się ze stresem szybciej i skuteczniej. 5. Aktywność fizyczna i dieta Jak już wiesz, stres to sprawa nie tylko psychiki, ale także reakcji całego organizmu. Dlatego warto wzmacniać swój organizm, zwiększając tym samym odporność na negatywne skutki stresu. Dodatkowo aktywność fizyczna pozwoli Ci „rozładować” skumulowane w Tobie napięcie. 6. Podnoszenie własnych kwalifikacji Jeśli wiesz jaki typ sytuacji Cię często stresuje (np. wystąpienia publiczne, sprawdziany, rozmowa z nieznajomymi) – warto podnosić swoje kwalifikacje w tych dziedzinach. Dzięki temu w przyszłości, gdy znowu staniesz przed taką sytuacją, będziesz czuć się pewniej, a poziom stresu będzie mniejszy. 7. Ograniczenie pobudzających używek Stres jest wystarczająco pobudzający – wprowadzając do swojego organizmu dodatkowo kofeinę, alkohol, nikotynę lub inne pobudzające składniki, tylko wzmocnisz objawy stresu. Ciekawe jest, że osoby np. uzależnione od papierosów czują w sytuacji stresowej, że aby obniżyć poziom stresu muszą zapalić. W efekcie przynosi to przeciwny skutek – nikotyna pobudza, zwiększa tętno i pogarsza objawy stresu. 8. Ograniczenie stresorów Być może nie jest to odkrywcze, ale żeby zapobiegać nadmiernemu stresowi, należy unikać niepotrzebnych stresorów. Stresu samego w sobie nie unikniesz – pojawi się on niezależnie od wykonywanego zawodu, statusu związku, czy zawartości portfela. Po co więc dodawać sobie kolejnych powodów do zmartwień? Postaraj się przyjrzeć, co stresuje Cię w Twoim życiu i stopniowo eliminować te czynniki, które nie są koniecznym elementem Twojej codzienności. Jeśli stresuje Cię rozmowa z jakimś znajomym – po prostu ogranicz z nim kontakty. Stresuje Cię Twoja praca? Może warto pomyśleć o jej zmianie lub o rozmowie z przełożonym na temat zmian w Twoich obowiązkach. Jak możesz sobie pomócPodsumowanie Wszyscy doświadczamy stresu niezależnie od tego, czym zajmujemy się w życiu. Stres jest normalną reakcją zmiany zachodzące w otoczeniu. Stres wpływa na nasze: emocje: powodując lęk, napięcie, drażliwość, gniew, a nawet prowadząc do depresjimyślenie: obniża koncentrację, utrudnia zapamiętywanie i podejmowanie decyzjizachowanie: powoduje podatność na uzależnienia, bezsenność, skłonność do agresywnych i ryzykownych zachowań. Skutki stresu mogą być pozytywne i mobilizujące. Jednak stres, szczególnie bardzo silny lub przewlekły może wpływać bardzo negatywne, a nawet przyczyniać się do chorób i zaburzeń psychicznych. Źródła A. Kacprzyk-Straszak, A. Pawlak, K. Kucharczyk, Zaburzenia lękowe – rzeczywistość obok nas, Beskidzkie Dziedzictwo V, Wydawnictwo Scriptum., Łodygowice 2017 J. Strelau (red.), Psychologia. Podręcznik akademicki, tom III, Gdańsk: Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne DSM-IV-TR Classification. Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders, Fourth Edition, Text Revision (DSM-IV-TR), Ostrowska M., Michcik A., Stres w pracy – objawy, konsekwencje, przeciwdziałanie, Bezpieczeństwo Pracy. Nauka i Praktyka, Rocznik 2014, tom nr 5, Schneiderman N, Ironson G, Siegel SD. Stress and Health: Psychological, Behavioral, and Biological Determinants. Annual Review of Clinical Psychology. 2005;1(1) Polecane artykuły Odpowiedz w tym temacie Dodaj nowy temat Rekomendowane odpowiedzi Zgłoś odpowiedź hejka dziewczyny? stresujecie/ albo stresowałyście się w ciąży? albo raczej martwiłyście i dużo myślałyście o dziecku, czy wszystko jest dobrze? bo tak się zastanawiam, czy tylko ja tak mam... w sumie stres to raczej nie jest, chociaż może do tego się zalicza, no nie wiem... w każdym bądź razie dużo myślałam i martwiłam się a szczególnie w 1 i 2 trymestrze czy wszystko dobrze z dzieckiem? (może dlatego, że miałam sporo komplikacji...) nie wiem jaki ma to wpływ na dziecko... pozdrawiam:) Cytuj Udostępnij tę odpowiedź Odnośnik do odpowiedzi Zgłoś odpowiedź Witam :) To chyba przypadłość każdej ciężarnej że przezywa wszystko i martwi sie na w pierwszej ciąży non stop myslałam czy aby mały rosnie zdrowy,w internecie natrafiałam co raz na jakieś choroby i wszystko analizowałam,przypadkowo na you tube natrafiłam kiedyś na film o zmarłym dzieciaczku,noworodku,i ryczałam jak mi zakazał takich rzeczy oglądać,bo sie bardzo wrażliwa stałam. A jak nie czułam ruchów to było najgorsze,dzieciatko spało sobie w najlepsze a ja zamartwiałam sie czemu sie nie rusza,czy wszystko w porządku. I czesto czytałam na jakim teraz malec jest etapie,co sie mu własnie rozwija,co umie zrobić,i tak całą ciążę. Za dużo czasu miałam i tak świrowałam. Teraz jak w domu małe dziecko to inaczej do drugiej ciąży mi badania dobre wychodziły i żeby dzieciaczek zdrowy sie nie mam juz tyle czasu na takie fanaberie jak w pierwszej ciąży. Także sie nie martw,to normalne u nas...Pozdrawiam. Cytuj Udostępnij tę odpowiedź Odnośnik do odpowiedzi Zgłoś odpowiedź ja pracowałam w ciąży i nie miałam za dużo czasu na stres, ale na samym początku, w 7 tygodniu brałam antybiotyk i powiem szczerze, ze to był dla mnie duży stres, bałam się, ze przez ten lek poronię, poza tym nic nie mogłam jeść, wymiotowałam i miałam opryszczę na ustach, więc prawie miesiąc przeleżałam w łóżku, bardzo się bałam, że stracę dziecko Cytuj Udostępnij tę odpowiedź Odnośnik do odpowiedzi Zgłoś odpowiedź a i jeszcze stresowało mnie przygotowywanie wszystkiego dla dziecka, pamiętam, że czegś mi brakowało i nie mogłam spać w nocy, bo nie miałam kocyków czy pieluszek flanelowych...heheh teraz się z tego smieję, ale wtedy był to dla mnie mega problem Cytuj Udostępnij tę odpowiedź Odnośnik do odpowiedzi Zgłoś odpowiedź nie martw się tym, ja przez hormony an początku przejmowałam się wszystkim dosłownie każda bzdurą, a potem co najsmieszniejsz przejmowałąm się tym, że sie przejmowałam czyli błędne koło. Teraz jest już lepiej u mnie, nadal jestem histeryczką bo taka moja uroda ;) Jedyne co to teraz potrafię sobie rózne bzdury wytłumaczyc logicznie. Dobra rada nie czytaj w necie co może zaszkodić itp, jak amsz wątpliwości to zapytaj lekarza. A takw ogóle to ja jestemw ogóle bardzo nerwowa z natury ,a jak na razie ejst u mnie wszystko ok Cytuj Udostępnij tę odpowiedź Odnośnik do odpowiedzi Zgłoś odpowiedź ja tez przez okres ciąży byłam strasznie nerwowa to krzyczałam na wszystkich na męża moją mame i starsze dzieciaki wybaczyli bo jak wiadomo kobiecie w ciąży wybaczać trzeba a tak przynajmniej mogłam rozładowac stres a nie trzymac go w sobie a mała urodziła sie zdrowa i bardzo spokojna Cytuj Udostępnij tę odpowiedź Odnośnik do odpowiedzi Zgłoś odpowiedź la lunaja tez przez okres ciąży byłam strasznie nerwowa to krzyczałam na wszystkich na męża moją mame i starsze dzieciaki wybaczyli bo jak wiadomo kobiecie w ciąży wybaczać trzeba a tak przynajmniej mogłam rozładowac stres a nie trzymac go w sobie a mała urodziła sie zdrowa i bardzo spokojna o no to super:) najważniejsze dziecko, ja właśnie nie tyle, że norowa jestem ile się przejmuje i to zupełnie nie potrzebie... pozdrawiam:) Cytuj Udostępnij tę odpowiedź Odnośnik do odpowiedzi Zgłoś odpowiedź gwiazdka86nie martw się tym, ja przez hormony an początku przejmowałam się wszystkim dosłownie każda bzdurą, a potem co najsmieszniejsz przejmowałąm się tym, że sie przejmowałam czyli błędne koło. Teraz jest już lepiej u mnie, nadal jestem histeryczką bo taka moja uroda ;) Jedyne co to teraz potrafię sobie rózne bzdury wytłumaczyc logicznie. Dobra rada nie czytaj w necie co może zaszkodić itp, jak amsz wątpliwości to zapytaj lekarza. A takw ogóle to ja jestemw ogóle bardzo nerwowa z natury ,a jak na razie ejst u mnie wszystko oka w którym tygodniu jesteś? ja 32, tylko że u mnie od początku ciąży było dużo komplikacji i chyba przez to zaczęłam "fisiować" ale co były powody uzasadnione do przejmowania to były ale jeszcze później sama sobie dokładałam a teraz myślę, że zupełnie niepotrzebnie i że w ogóle po co się martwiłam, bo w sumie to nic nie dawało i tak jak mówisz błędne koło... a też chyba należe do osób nadmiernie przejmujących się... też już do tego doszłam że czytanie w necie jest bez sensu i powiedziałabym ,że szkodzi na nerwy... ale teraz jestem taka mądra a ile predzej niepotrzebnie się nakręcałam....:( pozdrawiam:) Cytuj Udostępnij tę odpowiedź Odnośnik do odpowiedzi Zgłoś odpowiedź martyna30 mi 5 lekarzy nie dawało szans na to ,że kiedykolwiek będę mamą w 2009 zaszłam w ciążę i w 12 tyg poroniłam potem długa walka o to żebym znów mogła zajść udało mi się w 2011 w swoje 30 urodziny dowiedziałam się ,że jestem w ciąży,to była radość i mega stres oby się nie powtórzyło nic kolejny 14 tyg odkleił mi się cały worek owodniowy od ściany macicy dostałam silnego krwotoku nikt z lekarzy nie dawał szans mojemu dzieciu ile ja przepłakałam nocy i dni w wzięłam się w garść i w 39tc przyszła na świat zdrowa piękna ciążę miałam obsesję czy wszystko jest ok jak mała się nie ruszała dłuższy czas dostawałam ataków paniki i tak do samego jak się maleństwo urodzi będziesz się martwić o jego tak kobiety już mamy zawsze znajdujemy sobie jakiś powód do zmartwień. Cytuj Udostępnij tę odpowiedź Odnośnik do odpowiedzi Zgłoś odpowiedź no wiem, w sumie mam już trzeci trymestr i już jestem spokojniejsza tylko żałuję, że prędzej się tyle zamartwiałam, a teraz myślę, że to było bez sensu bo przecież to w niczym nie pomaga tylko człowiek się nakręca... ale pewnie tak jak mówisz, my kobiety tak mamy a do tego jak ciąża upragniona a są komplikacje to już w ogóle... pozdrawiam:) Cytuj Udostępnij tę odpowiedź Odnośnik do odpowiedzi Zgłoś odpowiedź Ja jestem w 4 ciąży ( 3 poronienia)... I teraz w 20 tygodniu ciąż jestem.. Ale martwię się cały czas.. czy wszystko ok, czy mała będzie zdrowa... itd., Ale stres mam cały czas .. Pracuje i to jest mój najwiekszy problem, niby w domu nie wysiedze.. bo w piątki soboty i niedziele w domu jestem, to mnie cholera bierze bo ileż można chodzić i sprzątać... Ale w pracy cały czas mnie wszystko denerwuje.. :( Zadusiłabym kżdego kto się do mnie odezwie - hihi.. mam nadzieje że to przypadłość ciąż.. Cytuj Udostępnij tę odpowiedź Odnośnik do odpowiedzi Zgłoś odpowiedź no nie ma się co dziwić, 3 poronienia to naprawdę dużo przeszłaś:((( przykro mi no ja od początku ciąży mam komplikacje, jak już jest dobrze i jestem spokojniejsza to zaś coś, więc generalnie cały czas się martwię i jestem taka jakby spięta teraz w 3 trymestrze się uspokoiło więc i ja jestem spokojniejsza ale tak mi szkoda, ciąża wyczekana i te komplikacje zabrały mi całą radość ciąży... teraz jest dobrze więc się cieszę ale większość ciąży pełna obaw.... i nie wiem jak moje dzieciątko to znosiło... Cytuj Udostępnij tę odpowiedź Odnośnik do odpowiedzi Zgłoś odpowiedź Ja stresowałam się wszystkim, miałam mnóstwo, bałam się wszystkiego, wyobrażałam sobie najgorsze, do tego od lat zmagam się z nerwicą, kiedyś nawet przeszłam depresję. Ale urodziłam zdrową, piękną córkę i wszystko jest w porządku. Nie ma się czym martwić :) Trzeba spróbować jakoś ogarnąć emocje. Powodzenia :) Cytuj Udostępnij tę odpowiedź Odnośnik do odpowiedzi Gość Andy Zgłoś odpowiedź Jak sobie radzić ze stresem w ciąży? W tym tygodniu mam obronę na uczelni i jestem cała w nerwach. Na niczym nie mogę się skupić. Jestem cała zblokowana. Myślę tylko o tym, że popełniłam błąd w pracy ale za późno zauważyłam go. Strasznie się boję. Mam wrażenie, że chyba urodzę przy tej komisji. Pije melisę ale za chwilę to się chyba w niej wykąpię. Ratunku... Cytuj Udostępnij tę odpowiedź Odnośnik do odpowiedzi Gość Akemi Zgłoś odpowiedź Chyba największy stres i strach jest po też pierwszą ciążę poroniłam i jak zaszłam w ciążę kolejny raz bardzo się bałam i mówił że przesadzam ale wiadomo,co przeszłyśmy to zupełnie inaczej to wszystko przeżywają i nosimy maleństwa w naszym ciele i jesteśmy o wiele bardziej wrażliwe na wszelkie sygnały z naszego organizmu. Cytuj Udostępnij tę odpowiedź Odnośnik do odpowiedzi Gość przysszłamama Zgłoś odpowiedź Stres w niczym nie pomoże, rozumiem bo też chucham i dmucham na brzuszek, ale staram się zachować zdrowy rozsądek. Wszystko co możesz robisz, by było dobrze, i to jest najważniejsze:) Dbajmy o siebie, moje maleństwo też wyczekane udało się dzięki Cyclotest MyWay w końcu, po wielu różnych drogach szukania :) Będzie dobrze przyszłe mamusie, damy rade. Cytuj Udostępnij tę odpowiedź Odnośnik do odpowiedzi Statystyki użytkowników 28589 Użytkowników 2074 Najwięcej online Najnowszy użytkownik steele Rejestracja 4 godziny temu Kto jest online? 0 użytkowników, 0 anonimowych, 175 gości (Zobacz pełną listę) Brak zarejestrowanych użytkowników online Najnowsze Najpopularniejsze Najczęściej czytane Nerwica w ciąży – objawy, leczenie, wpływ na dziecko Opublikowano: 16:51 Nerwica w ciąży to temat, który nie jest szczególnie popularny. Zanim jednak dziecko przyjdzie na świat, w głowie przyszłej mamy pojawia się wiele znaków zapytania. Czy dziecko urodzi się zdrowe? Jak je wychować? Czy dam sobie radę? Odpowiedzi na te i inne pytania mogą napawać niepokojem. Jeżeli dochodzą do tego huśtawki nastrojów, a ze strony partnera wsparcie nie jest zbyt duże, łatwo wpaść w pułapkę nerwicy. Jak sobie radzić z nerwicą w ciąży? Co to jest nerwica lękowa w ciąży?Nerwica lękowa w ciąży – objawyNerwica w ciąży – wpływ na dziecko i mamęNerwica w ciąży – jak sobie radzić?Nerwica a zajście w ciążę Co to jest nerwica lękowa w ciąży? Nerwica lękowa to rodzaj zaburzenia, u którego podstawy leży lęk. Związany jest on często z różnymi objawami somatycznymi. Ciąża to złożone zjawisko, które łączy się z szeregiem zmian zachodzących zarówno w organizmie, jak i w życiu osobistym. Jest ona czynnikiem, który w może prowadzić do wyczerpania psychicznego, a co za tym idzie – związek między nerwicą lękową a ciążą jest często bardzo widoczny. Warto zaznaczyć, że silne ataki nerwicy pojawiają się czasem również u tych mam, które urodzenie dziecka od dłuższego czasu planowały – jest to zatem kwestia bardzo indywidualna. Jednym z rodzajów omawianego zaburzenia jest nerwica serca – w ciąży objawia się ona kołataniem serca, bólami w klatce piersiowej, jak również dusznościami. Szczególnie groźnym połączeniem jest nerwica z depresją w okresie ciąży. Nie można bagatelizować ich objawów, ponieważ stany lękowe w ciąży są jedną z najczęstszych przyczyn przedwczesnych porodów, natomiast depresja znacznie zwiększa ryzyko powikłań ciążowych. Niestety, otoczenie często ignoruje symptomy tych zaburzeń, traktując lęk o zdrowie dziecka jako naturalny, a przyczynę chwiejności emocjonalnej upatrując wyłącznie w zmianach hormonalnych. W przestrzeni zakupowej HelloZdrowie znajdziesz produkty polecane przez naszą redakcję: Zdrowie umysłu WIMIN Głębokie skupienie, 30 kaps. 79,00 zł Zdrowie umysłu Good Sleep from Plants 60 kaps. wegański 45,00 zł 90,00 zł Zdrowie umysłu, Odporność, Good Aging, Energia, Beauty Wimin Zestaw z głębokim skupieniem, 30 saszetek 139,00 zł Zdrowie umysłu Deep Focus from Plants 60 kaps. wegański 45,00 zł 90,00 zł Zdrowie umysłu Miralo, Suplement diety wspomagający odporność na stres, 20 kapsułek 20,99 zł Najczęstsze objawy nerwicy w ciąży to: silny lęk, ciągłe poczucie zagrożenia, ciągłe napięcie nerwowe, problemy ze snem, ataki paniki, nudności i wymioty, kołatanie serca, drżenie dłoni i nóg, ataki duszności, zawroty głowy, bóle stawów, huśtawki nastrojów, bóle w klatce piersiowej, rozszerzenie źrenic, tachykardia (częstoskurcz). Oczywiście, nie wszystkie symptomy nerwicy muszą występować u jednej osoby. Nerwica w ciąży – wpływ na dziecko i mamę Wbrew pozorom, krótkotrwały stres nie wpływa szkodliwie na rozwój płodu. Gorzej, jeżeli niepokój, napięcie psychiczne, jak również i lęki odczuwane są non stop. Wówczas czynniki te niekorzystnie oddziałują zarówno na zdrowie matki, jak i dziecka. Silna nerwica w ciąży sprawia, że zwiększa się u kobiety wytwarzanie epinefryny, katecholamin, kortyzolu oraz norepinefryny. Są to hormony stresu, produkowane w nadnerczach. Podwyższają one poziom ciśnienia oraz stężenie glukozy we krwi, zwiększają napięcie mięśniowe, przyspieszają pracę serca, spowalniają działanie jelit oraz pobudzają układ nerwowy. Kobieta nie może się wówczas zrelaksować. W okresie ciąży czasem trudno określić, które objawy są efektem jej samej, a które wynikają z nerwicy. Tymczasem zaburzenie to negatywnie wpływa na pracę układu hormonalnego, nerwowego, jak również immunologicznego. Oznacza to, że osłabia się wówczas odporność i zwiększa się prawdopodobieństwo złapania infekcji, które mogą zagrażać płodowi. W krwi kobiety krąży wówczas adrenalina oraz kortyzol, powodujące uczucie lęku i niepokoju. Wspomniane już katecholaminy i kortykosterydy także nie pozostają bez wpływu na rozwój dziecka. Zwiększa się wówczas ryzyko powikłań ciążowych. Co więcej, płód może być przez to niedotleniony, a dziecko – urodzić się z niską masą urodzeniową. W skrajnych przypadkach może dojść do poronień. Nerwica w ciąży – jak sobie radzić? Leczenie nerwicy w ciąży jest trudne. Wynika to z tego, że normalnie leczy się to zaburzenie przy wykorzystaniu silnych środków. Niestety, mogą one negatywnie wpłynąć na rozwój dziecka. Co więcej, niektóre z nich powinno się przyjmować dopiero po okresie karmienia. Ważna jest tu zatem współpraca ginekologa z psychiatrą, którzy powinni się ze sobą skonsultować. Może się zdarzyć też, że pomimo iż odradzane jest przyjmowanie leków w okresie ciąży, będzie to po prostu konieczne. Na rynku nie ma obecnie środków psychiatrycznych, które byłyby w pełni bezpieczne dla dziecka. Dlatego często zalecana jest pacjentkom psychoterapia, zwłaszcza w pierwszym trymestrze ciąży, kiedy kształtują się narządy wewnętrzne dziecka. Co zatem brać w przypadku nerwicy w ciąży? Jeżeli nie da się obejść bez leków, zaleca się jak najsłabsze środki i w jak najmniejszych dawkach. Warto dodać, że niektóre kobiety w ciąży decydują się w przypadkach stresowych zredukować napięcie papierosami i alkoholem. To z kolei może przyczynić się do alkoholowego zespołu płodowego FAS. Należy uważać również na zioła – wiele z nich może spowodować uszkodzenie płodu. Wyjątkiem od reguły jest melisa, które ma właściwości relaksacyjne i która zalecana jest zwłaszcza w pierwszym trymestrze ciąży – wówczas może nie tylko dobrze wpłynąć na nerwy, ale również na problemy żołądkowo-jelitowe ciężarnej. Nerwica a zajście w ciążę Okazuje się, że zaburzenia psychiczne, w tym również nerwica, mogą utrudniać zajście w ciążę. Naukowcy dowiedli, że u kobiet, u których ilość enzymu alfa-amylazy związanego ze stresem jest wysoki, szansa na urodzenie dziecka jest mniejsza niż u tych, u których jego stężenie jest niskie. Stres związany z nerwicą wpływa również na zwiększoną produkcję prolaktyny, która czasem uniemożliwia zajście w ciążę. Warto dodać, że problemy z zajściem w ciążę mogą wynikać również z jakości nasienia mężczyzny. Jak twierdzą naukowcy z Mailman School of Public Health Uniwersytetu Columbia oraz Rutgers School of Public Health, na jej obniżenie wpływa stres. Jeżeli mężczyzna jest długotrwale narażony na czynniki stresogenne i np. choruje na nerwicę, w jego spermie znajduje się mniejsza liczba plemników. Źródła: Natalia Suchocka Zobacz profil Podoba Ci się ten artykuł? Powiązane tematy: Polecamy

stres w ciąży przez partnera